Przebieg szlaku:

Moja Wola - Garki - Odolanów - Dębnica - Ludwików - Antonin - Przygodzice - Przygodziczki - Chynowa - Wysocko Małe (szlak prowadzi dalej do Ostrowa Wlkp.)

Długość ok. 58 km

Opis szczegółowy szlaku

Do ciekawszych miejsc na szlaku należą:
Dębnica – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Przygodzice. Położona przy drodze powiatowej Przygodzice-Czarnylas, ok. 8 km na południe od Ostrowa Wielkopolskiego i ok. 3 km od stacji kolejowej Przygodzice. Znana od 1460 roku. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kaliskiego.

Z Dębnicy pochodzi Oblat Maryi Niepokalanej, o. Andrzej Cierpka, w latach 1928-1982 misjonarz na Cejlonie, uhonorowany we wsi pomnikiem (1995 r.). Dębnica jest położona na terenie Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy oraz Obszaru Chronionego Krajobrazu Wzgórza Ostrzeszowskiei Kotlina Odolanowska. Otoczona jest z trzech stron lasami: Antonin i Świeca. W jej sąsiedztwie znajduje się kompleks stawów rybnych Dębnica, wchodzących w skład Stawów Przygodzickich. Największy w kompleksie staw, Dębnica Dolna, ma powierzchnię 70 ha. Stanowi bazę wypadową w dolinę Baryczy. Krzyżują się tu 4 szlaki turystyczne piesze i 2 rowerowe.

Przygodziczki - wieś (476 mieszkańców) we wsch. części gminy. Od początku w dobrach przygodzickich Radziwiłłów. Powstała na tzw. pustkowiu, założona po uwłaszczeniu przez osadzonych tu mieszkańców Przygodzic w latach 40. XIX w. W centrum wsi, na skrzyżowaniu głównych dróg, znajduje się kapliczka z figurką Jezusa. Przez miejscowość prowadzi szlak konny i rowerowy. Przygodziczki znane są z rozwijającej się agroturystyki, istnieje tu kilka gospodarstw agroturystycznych, ośrodek jeździecki. Każdego roku we wrześniu odbywają się „Hubertowiny". W sąsiedztwie znajduje się osada Kolonia Klady i Jezioro, w której urodził się Andrzej Wojtkowski (1891-1975), profesor historii, autor ok. 500 prac i rozpraw, 1928-1939 dyr. Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu i po 1944 r. profesor na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przy osadzie Jezioro, przy tzw. drodze mikstackiej, biegnącej od strony Strug, znajduje się krzyż z obrazem MB Częstochowskiej upamiętniający śmierć dzieci, które zamarzły podczas wędrówki w okresie I wojny światowej.

Chynowa - wieś (1058 osób) we wschodniej części gminy. Znana od 1395 r. Położona we wschodniej części gminy. Północna część miejscowości leży w Dolinie Baryczy a południowa na Wzgórzach Ostrzeszowskich. W XV wieku część wsi była własnością króla a część stała się własnością Gołuchowskich i następnie weszła w skład dóbr przygodzickich, które należały do Leszczyńskich, Jana Jerzego Przebendowskiego i następnie Radziwiłłów. W części południowej, na wzniesieniu, znajduje się kościół p.w. Św. Wawrzyńca wybudowany w latach 1936-1937 na miejscu drewnianego z 1651 r. W nim znajdują się dwa ołtarze boczne z około 1720 r. z barokowymi mensami. Na cmentarzu zachował się grób powstańca wielkopolskiego Antoniego Lepki (1898-1919) odrestaurowany w 2009 r. Chynowa znana jest z najstarszego „Kaczora" w Południowej Wielkopolsce. Coroczne „Zrywanie Kaczora", czyli kultywowany regionalny obrzęd ludowy, przyciąga wielu gości i turystów. W Chynowej i najbliższej okolicy intensywnie rozwija się agroturystyka a miejscowe gospodarstwa oferują turystom atrakcyjny pobyt, w tym m.in. przejażdżki w siodle i zaprzęgami konnymi po lasach i Dolinie Baryczy, zimą kuligi.

Wysocko Małe - wieś licząca 1311 mieszkańców, położona na płn. skraju gminy, na południe od Ostrowa Wielkopolskiego. Na płd.-wsch. od Wysocka M. bierze swój początek Barycz. Miejscowość została wydzielona z Wysocka (obecnie Wysocko Wielkie) znanego od 1298 r. Była to wieś rycerska, która w XVI znalazła się w rękach Leszczyńskich i następnie Radziwiłłów. Po uwłaszczeniu w XIX w. dzieliła się na część należącą do gospodarzy i część należącą do dóbr radziwiłłowskich. Pod koniec XIX w. w Wysocku M. powstała szkoła, do której w 1927 r. przyłączono szkołę ze Smardowa. Po parcelacji z lat 1936-1937 powstało osiedle zbudowane z drewnianych domków jednorodzinnych zwanych Parcelami. Po wojnie miejscowość intensywnie się rozwijała. W ostatnich latach powstało m.in.: kilkanaście prywatnych firm. Do najciekawszych obiektów w Wysocku M. należą: parterowy dworek administratora z pocz. XIX w. przy ul. Podwórzowej, kryty dachem czterospadowym, zabytkowa kapliczka z figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem, Kapliczka z figurą św. Wawrzyńca, drewniane chaty na „parcelach", sikawka konna z 1908 r. przy remizie strażackiej, obelisk upamiętniający 100-lecie OSP w Wysocku M. Przy Zespole Szkół im. M. Kopernika znajduje się głaz narzutowy z popiersiem i tablicą poświęconą patronowi.